Reizen door Oman

Hoi allemaal!

Zondag ben ik naar Muscat (Oman) gevlogen voor een 12-daagse groepsreis met Djoser naar vooral Oman en nog een beetje Dubai aan het einde van de reis.

Maandag hebben we 's morgens met de hele groep een stadstour gedaan. We begonnen bij de grote moskee. Deze was indrukwekkend. Hier kunnen 20.000 mensen tegelijkertijd bidden. Enorm dus. Er was een aparte ruimte voor vrouwen. Hierin passen 750 biddende vrouwen. Vrouwen mogen komen bidden, mannen moeten. De Omaanse bevolking lijkt vrij mild en tolerant. Na het moskeebezoek reden we naar het nationaal historisch museum. Dat vond ik niet zo boeiend. Muscat is vrij uitgestrekt. De afstanden tussen de wijken is groot. De bevolking verplaatst zich voornamelijk per auto. De benzine is hier spotgoedkoop: 4 liter voor een euro. De stad is opvallend schoon. Hij is al 7 jaar op rij gekozen tot de schoonste stad in de Arabische wereld. 25 Procent van het nationaal inkomen wordt besteedt aan de schoonheid van het land. Dat wordt o.a. besteedt aan de aankleding, bloemen, die weer zorgen voor een beter milieu. Er is door alle olie geld zat in het land.

We reden nu naar een grote soek waar we een uurtje rondliepen. Dat is altijd wel even leuk, al werden we in het begin wel erg veel aangesproken. In de straatjes die wat verder van de ingang liggen was dat niet het geval. Ten slotte reden we langs het paleis van de sultan. Dat was wel bijzonder maar niet heel mooi. We reden nu terug naar het hotel. Met een paar anderen ging ik lunchen op een terras aan de boulevard. Auto's flaneerden over de boulevard. Daarna maakten we een lange strandwandeling. Verder hebben we niet veel meer gedaan.

Dinsdag heb ik 's morgens niet zoveel gedaan: uitslapen, ontbijten en lezen in de zon. Om half 12 werd ik met 9 anderen opgepikt voor een snorkeltripje. De missie was om waterschildpadden te spotten. We gingen op een soort speedboot de zee op om in een baaitje bij een klein strandje de boot stil te leggen. De bootsman had van een vriend gehoord dat hier 5 of 6 schildpadden zwommen. Hij zag er zelf meteen een, maar die zagen onze ongetrainde ogen niet. In eerste instantie zag ik alleen maar vissen. Net toen ik me begon af te vragen of die bootsman ons niet in de maling zat te nemen, kwam er een schildpad voorbij zwemmen. Missie geslaagd! Daarna zag ik nog twee andere schildpadden. Na ca. een uur had ik het wel gehad in het (bremzoute) water. Ik ging weer aan boord en ook de anderen kwamen. Daarna voeren we weer terug. Ik zat op het voordek genietend in de zon onder de strakblauwe hemel, de wind in mijn gezicht, net vakantie, heerlijk!!

Na de (late) lunch nam ik met 3 andere meiden een taxi naar het Al Butan Palace hotel, het hotel dat de sultan had laten bouwen voor zijn gasten. Beatrix heeft daar een aantal jaar geleden gelogeerd. Het hotel was prachtig. In een grote koepel hing een enorme kroonluchter. Er stond een gigantische kerstboom met een harp ernaast waarop een man stemmige muziek speelde. Er hing een aangename geur. We gingen buiten op een terras thee drinken. Verder hebben we niet veel meer gedaan. 's Avonds hebben we in de bar van het hotel gegeten, een van de weinige plaatsen waar we een fles wijn bij het eten konden bestellen.

Woensdag reden we naar Ras al Had. Op weg daar naar toe stopten we bij Wadi Shaab, een oase. We maakten een mooie wandeling van een uurtje door de kloof waarin de oase lag. Het pad was grotendeels weg door hevige regenval een paar jaar geleden. Leuk om je weg te zoeken over de rotsen. We kwamen uit bij een poel (wadi). Met 2 anderen ging ik zwemmen. We kregen een tip om verder door te gaan naar een grot. Om daar te komen moesten we een stukje over land over vervelende steentjes lopen. De nieuwsgierigheid won het van de pijn. Het werd steeds leuker, we kwamen bij een hele smalle doorgang. Het leek even alsof we er niet door zouden kunnen. Toch geprobeerd en het bleek te kunnen. We waren nu bij het eindpunt, de grot met een watervalletje. Leuk! We poedelden nog wat en gingen terug. We hadden nog net tijd om rustig ons lunchpakketje uit het hotel op te eten voor we terug liepen naar de bus. 's Middags zijn we nog gestopt in Sur bij een werf waar downs, traditioneel houten boten werden gemaakt. Dat was niet heel spectaculair. Daarna reden we door naar het hotel in Ras Al-Had. Het hotel ligt aan het strand en ik heb uiteraard nog even een strandwandeling gemaakt. Om 20:00 uur gingen we met de bus naar een strand waar een schildpadden reservaat was. We waren niet de enige en moesten tot 21:30 uur wachten voor we het strand op mochten. Toen was er wel al een schildpad gespot, zodat we niet voor niets zouden gaan. We liepen in een kwartiertje met een gids door het pikdonker naar het strand. We liepen naar een kuil waar een schildpad vrouwtje eieren aan het leggen was. Ze legt er 100 in 20 tot 30 minuten. Dan is ze klaar, begraaft ze haar eitjes zorgvuldig en gaat ze terug de zee in. In totaal duurt dit 2 tot 2,5 uur. Mooi om te zien. Wij zagen haar de laatste eitjes leggen en de rest van de procedure doen. Iets verderop zagen we nog wat kleine schildpadjes. Die zijn echt heel klein. Dit was de groene schildpad. Van 1000 eieren blijven er uiteindelijk maar 2 à 3 schildpadden over. Bijzonder om dit te zien.

Donderdag reden we naar een zandwoestijn. Halverwege de rit stapten we van de bus over op Toyota Landcruisers. We reden nu nog wel over verharde wegen naar Wadi Bani Khalid, weer een oase waar we konden zwemmen en lunchen. Ik gingen met een van de anderen meteen het water in. Hier kon je weer een heel stuk door al moest je wel soms een stuk lopen. Dat was weer mooi. We moesten ons weer door een smalle opening manoeuvreren om verder te kunnen, over de steentjes won de nieuwsgierigheid het weer van de pijn. Onderweg kwamen we een lokale jongen (Ali) tegen die ons de weg wees naar een grot. Hij had een zaklamp bij zich, zodat we de grot in konden. Binnen was het erg donker en moesten we ons op handen en voeten en een stukje zelfs tijgerend voortbewegen. In de grot zaten wat vleermuizen. We eindigden bij een klein poeltje. Daar zaten we even in. Daarna gingen we terug. Toen we terug kwamen bij de groep bleek dat het bijna tijd was om vertrekken. We hadden geen idee van de tijd gehad. We lieten de lunch voor wat hij was en kleedden ons snel bij de wc om. Daarna reden we naar de Wahiba woestijn. Dit is een zand woestijn, terwijl we tot dusverre steeds door grindwoestijnen hadden gereden. We reden naar het kamp waar we gingen overnachten: een te gecultiveerde plaats met elektriciteit en lemen rijtjeshuisjes. Aan het eind van de middag gingen we een half uur fun rijden door het mulle zand. Dit was natuurlijk erg gaaf. We werden afgezet op een heuvel net boven het kamp. Daar keken we naar de niet zo spectaculaire zonsondergang en renden daarna de heuvel af naar het kamp. We gingen om half 8 eten. Tot die tijd heb ik onder het genot van een biertje wat zitten lezen.

Vrijdag reden we naar Nizwa. Eerst nog even fun rijden door het zand voor we weer overstapten op de bus. We stopten in Sinauw voor een bezoek aan de lokale markt. Altijd even leuk al was hij niet anders dan markten waar dan ook in de wereld. We hadden nog tussenstops bij tombes, een restaurant voor lunch en en plek met prachtig overzicht over een oase met dadelpalmen en haciënda's voor we bij het hotel in Nizwa aankwamen. Met z'n vieren gingen we op pad. We gingen aan de straat staan voor vervoer naar Lulu's hypermarket. De kleinste auto die we tot dusverre in Oman gezien hebben stopte. We mochten met 2 mannen meerijden. We konden met z'n drieën op de achterbank, de vierde hing wat over onze benen. Lulu's was echt groot. We dronken eerst koffie en gingen toen de supermarkt in. Daar waren we wel even zoet, leuk om daar even rond te kijken! We dronken nog een kop koffie en namen de taxi naar restaurant Bin Ateeq, in het centrum vlakbij het fort. Daar konden we Omaans eten. We kregen een eigen kamer en moesten op kussens op de grond zitten. We bestelden een menu en kregen veel te veel eten: schalen met kipragout, gebakken vis, 4 soorten rijst, salade, stukjes gekruide kip, brood, een citroen/mint sap en een blikje cola. Erg lekker allemaal! En leuk eten zo, echt Omaans. Er zijn maar weinig plekken waar dat kan.

Vandaag hebben we weer een leuke dag gehad. Daarover de volgende keer meer.

Groetjes,
Sigrid