Van Petra door de woestijn naar de Rode Zee

Hoi allemaal!

Dinsdagmorgen stonden we weer op tijd op (7 uur) om met een aantal tussenstops naar Petra te reizen, zo'n 420 km. We stopten eerst bij Mount Nebo. Hiervandaan zag Mozes het beloofde land liggen. Vanaf de heuvel was er een schitterend uitzicht over de Jordaanvallei. Onze Jordaanse reisleider vertelde weer veel over de geschiedenis van deze heuvel, waarvan het meeste eerlijk gezegd aan me voorbij ging. Er stond nog een kloosterruïne die we even bekeken. Daarna reden we naar Madaba waar we een mooie Grieks-orthodoxe kerk bezochten. Leuker nog was het om in het plaatsje rond te lopen. Helaas hadden we daar maar weinig tijd voor. We stopten onderweg nog om te lunchen. Dit was wederom een buffet met salades, wat vlees en rond 'Turks' brood. De salades zijn altijd met tomaat en komkommer en er zit altijd wel wat met kool bij. Wel lekker trouwens! We reden nu een paar uur door naar Kerak waar een ruïne van een grote burcht stond. Daar kregen we een uitgebreide rondleiding. Hierna moesten we nog 3 uur rijden naar Petra waar we rond 20:00 uur aan kwamen. Omdat het al laat was besloten we in het hotel te gaan eten.
Woensdag bezochten we Petra, één van de 7 wereldwonderen. De stad Petra werd in de 4e eeuw voor Christus door Nabateeërs uit rotsen uitgehakt. De rotsen zijn rozerood van kleur. We liepen eerst door een kloof waar reisleider Osama al veel over de geschiedenis van de stad vertelde en ons wees op allerlei inscripties in de rotsen. Aan het eind van de kloof is er een stuk van de schatkamer zichtbaar, het bekendste beeld van Petra. Mooi en indrukwekkend. We hadden het geluk dat de hemel weer strakblauw was, waartegen de rotsen mooi afstaken. Het moment van de dag was toen Osama de groep bij elkaar probeerde te krijgen om uitleg te geven over de schatkamer en twee van ons op de achtergrond bezig waren om verschillende bewakers bij elkaar te krijgen voor een foto. Toen dat nog lukte ook gingen meer mensen van de groep daar naar toe om op de foto te gaan. Ook 'vreemden' kwamen erbij. Waarop Osama verzuchte 'ga nu allemaal maar, jullie zijn een oncontroleerbare groep; door jullie ga ik weer roken. Hannelore, geef me een sigaret'. Ondertussen vond Osama ons wel een erg leuke groep. We hebben veel pret gehad, maar Osama, die heel veel weet over de geschiedenis van Jordanië, kon zijn verhaal niet altijd kwijt.
Petra is echt enorm groot, groter dan ik had verwacht. We liepen nog een stuk door en gingen op een terrasje in de zon wat drinken. Mijn favoriete drankje hier is citroensap met mint. Heerlijk! We zaten even rustig te genieten van de zon, lekker in t-shirt. Vanmorgen was het eerst nog wat fris geweest. De rest van de ochtend liepen we met Osama door het gebied. Na de lunch gingen we ons eigen gang. De meesten gingen naar het klooster. Om daar te komen moest je 800 traptreden op. Dat leek erger dan het was. Wel een leuke wandeling. Het klooster was ook zeer de moeite waard. We liepen nog even door naar een uitzichtspunt. Daarna liepen we weer terug naar de bus. Lekker om zo een dag veel te wandelen. Gezellig ook met de andere groepsgenoten. En Petra was bijzonder indrukwekkend. Een van de hoogtepunten van de reis.
's Avonds gingen we bij een familie eten. Dat is altijd wel leuk. We zaten met z'n allen op kussens tegen de muur in een kamer. De vrouwen mochten iedereen een hand geven, de mannen mochten de vrouwen geen hand geven. We aten rijst met kruiden er in met kip. Er stonden schaaltjes groenten en yoghurt bij, die je over de rijst kon doen. Dat smaakte goed. We sloten de avond af in een bar in het centrum waar wat mannen waterpijp zaten te roken. Dat werd weer gezellig.
Donderdag konden we uitslapen! Lekker. We gingen pas om 10 uur weg. We reden in ca. 2 uur naar Wadi Rum, een woestijngebied dat bekend is om de schitterende rotsformaties. We gingen eerst lunchen, daarna bracht de bus ons naar het kamp waar we zouden overnachten. Daar stonden een aantal jeeps voor ons klaar waarmee we 3 uur door de woestijn gingen rijden. Gaaf! Het zand en de rosten hadden mooie pasteltinten. De rotsen waren enorm. We stopten ergens om een zandheuveltje te beklimmen. Het uitzicht vanaf de heuvel was mooi, maar het allerleukste was het naar beneden rennen. Net kleine kinderen ;-)
Het kamp waar we sliepen was wel iets te toeristisch en commercieel wat mij betreft. Ik ben gewend om ergens wild te kamperen in de woestijn. Niks was minder waar. Er stond een lange rij tenten aan elkaar, incl. bed en wc, wastafel en douche (!). In het restaurant was erg groot. Ik was blij dat we hier niet in het hoogseizoen waren. Wij aten wat later en zaten voor die tijd nog even bij een kampvuur wat te kletsen. Daar hadden we de massaliteit niet zo in de gaten. Het eten was weer lekker. Daarna kon er gedanst worden. Het werd wel een hele gezellige avond waarbij we veel gelachen hebben. Het was koud, maar dat kon de pret niet drukken. We sloten de avond weer af bij een kampvuur.
Vrijdag was er eerst een mogelijkheid om een uurtje kameel te gaan rijden. Omdat ik dat de laatste jaren al een aantal keren heb gedaan, besloot ik niet mee te gaan. Ik ging in plaats daarvan wandelen. We klauterden een rotsformatie op. Dat was wel even leuk, met weer een mooi uitzicht. Toen we de kamelen terug zagen komen, liepen we terug naar het kamp. We reden nu in anderhalf uur naar Aqaba, een plaatsje aan de Rode Zee en de eindbestemming van de reis. 's Middags hadden we een boottrip van ruim 3 uur incl. lunch. Dat is altijd wel leuk. We vaarden vrij dicht langs de kust. Op een gegeven moment zagen we aan de ene kant Saoudi-Arabië liggen, aan de overkant Egypte en Israël en we waren zelf nog in Jordanië. We legden ergens aan om te gaan snorkelen. Dat was niet heel spectaculair. Ik heb wel mooier rif gezien en realiseer met dat het niet altijd mooier kan zijn dan ik al eerder heb gezien. Het was wel een leuk uitstapje. We kregen een lunch aan boord, vis met wat salade. De zon scheen wel, maar door de wind was het wat fris aan boord. Na de lunch vaarden we weer terug.
's Avonds zijn we met de hele groep gaan eten bij een visrestaurant tegenover het hotel. Daarna splitste de groep zich en heb ik met een paar anderen nog in een gezellig tentje wat zitten drinken.
Zaterdag was de laatste echte dag van de vakantie. Er stond nu niets op het programma. We sliepen lekker even uit. 's Morgens heb ik met een groepje wat door Aqaba gelopen. Het centrum is niet heel groot. We hadden om half 1 afgesproken bij het hotel. Een deel ging nu naar het strand. Ik besloot om nog even alleen wat rond te lopen, omdat je dan een ander contact met de bevolking hebt. Jordaniërs zijn erg vriendelijke mensen. Het is sowieso een heel veilig land om te bereizen. Ik liep rustig een paar uur rond, bezocht een grote moskee, maakte hier en daar een praatje met een verkoper, taxichauffeur of wat kinderen en eindigde mijn rondje op het strand. Daar was het redelijk druk. Dit stuk strand was redelijk beschut van de wind, waardoor het wel mogelijk was om in badkleding te zitten. Ik had medelijden met de vrouwen die in lange gewaden en met hoofddoek op in de zon zaten. Ik liep een stijger op om wat foto's te maken en zag wat verderop een paar groepsgenoten zitten. Daar ben ik naar toe gegaan. De rest van de middag heb ik wat zitten lezen en kletsen op het strand. Op de terugweg naar het hotel ben ik nog even naar de kapper geweest. Altijd leuk in een ander land. Ik werd geknipt door de eigenaresse, een Spaanse vrouw. Er liepen ook wat Jordanese meiden rond in de kapsalon. Die mochten mijn haar wassen en speldjes aangeven. Het meest merkwaardige was nog wel dat vlak naast me een tv aan stond waarop kennelijk een boeiende soapserie te zien was. De kapster knipte regelmatig een pluk haar af, terwijl ze opzij naar het beeldscherm keek.....
's Avonds gingen we met z'n allen eten. Dat werd een pizzeria. Niet mijn keuze, maar het was wel weer gezellig, weer erg veel gelachen. Daarna gingen we naar een soort Ierse pub waar we alcohol konden krijgen. Een leuke afsluiting van de vakantie. Een deel van de groep vertrok om 1 uur al vanaf Aqaba naar het vliegveld in Aman; zij vlogen zondagmorgen terug. Met een aantal anderen bleef ik tot kwart over 12 in de bar, zodat we de anderen konden uitzwaaien. Daarna kon ik nog een goede nacht maken. Wij vertrokken pas om half 10 uit Aqaba. De terugreis verliep voorspoedig en was wel vermoeiend. Om half 12 was ik gisteravond weer thuis. Weer een erg leuke vakantie gehad!

Gezellige jaarwisseling en het allerbeste voor 2013!!

Groetjes,
Sigrid