Van Costa Rica naar Nicaragua

Hoi allemaal,

Ik zit inmiddels alweer een paar dagen in Nicaragua, wat een verrassend leuk land is dit! Ik was gebleven bij vrijdag, de laatste dat in Costa Rica. Vanuit Santa Elena zijn we ´s morgens naar Rincón de la Vieja gereden. Voor de lunch had de reisbegeleidster inkopen gedaan bij een supermarkt. Deze gingen we bij de ingang van een nationaal park nuttigen. Het was de hele morgen droog geweest en net toen wij wilden gaan lunchen begon het te regenen. Gelukkig werd het snel droog. Lekker om zo een keer te gaan eten: iemand maakte guacamole, er was tonijn, tomaten, komkommer, kaas en brood. Hoe simpel kan je een lekkere lunch maken! Daarna maakten we een wandeling door het park door een gebied met veel vulkanische activiteit: borrelende modderpoelen en water, hete dampen uit een krater. Erg leuk allemaal om te zien. We kwamen in het woud een familie brulaap tegen. Deze zagen ons ook en begonnen ons met takjes en eikels te bekogelen. Erg pijnlijk als die op je hoofd belanden!
Na de wandeling reden we door naar onze logde. We namen meteen een verfrissende duik in het zwembad...... met bar! Glas ananassap aan de bar in het water. Hoe decadent wil je het hebben.
Zaterdag zijn we de grens over gegaan met Nicaragua. De grensformaliteiten verliepen vlotjes. Bij de grens wisselden we van bus. We maakten een tussenstop in Rivas. Het verschil met Costa Rica is groot: veel meer leven op straat, de mensen zijn vrolijker. Leuk! Costa Rica was erg toeristisch geweest. Nicaragua is het één na armste land van Midden-Amerika. We reden door naar de haven om de pont naar Ometepe te nemen, een 8-vormig eiland in het meer van Nicaragua (het een na grootste meer ter wereld). Op Ometepe zaten we in kamers op ca. 20 meter van het strand. Natuurlijk was ik snel in het water te vinden. ´s Avonds was er een feest ter ere van de 15de verjaardag van een meisje dat in het hotel woont. Dat wordt hier groots gevierd. Er waren erg veel gasten. De jarige werd, gekleed in een zuurstokroze jurk, op een roze versierde paard en wagen gebracht. Na het eten mochten wij er bij zijn. Een deel heeft lekker gedanst. Ik vond de muziek daar niet goed genoeg voor en bleef aan de zijlijn toe kijken (ook erg leuk).
Mijn zondag begon om 5:45 uur met een half uur zwemmen in het meer. Een beter begin van de dag kun je niet hebben. We hadden met een groepje een toer over het eiland geboekt met een bezoek aan hiëroglyfen, het strand, wat grote beelden en natuurlijke bronnen waar we konden zwemmen. Wel leuk, niet geweldig. ´s Avonds waren er stierengevechten in een dorp. Dit is voor de lokale bevolking, er is niks toeristisch aan. Wij gingen daar met een groep naar toe. Toen we binnen kwamen werd er omgeroepen dat er ook Nederlandse toeschouwers waren. We namen plaats op houten, wat gammele tribunes. In de arena kwam steeds een stier met een berijder. Daarnaast liepen er (dronken) mannen door de arena, sommige met rode lap, en mannen op paarden. Deze probeerde de stier zo wild te maken dat hij de berijder eraf gooide. De berijder moest een bepaalde tijd zien vol te maken. Daarna kwam er steeds een barrage. Erg leuk om mee te maken, lang niet alle toeristen krijgen dit te zien!
Maandag ben ik weer om kwart voor 6 gaan zwemmen. Toen ik terug kwam hingen er ballonnen aan het hek voor mijn huisje. Lekker feestelijk. Bij het ontbijt mocht ik de felicitaties in ontvangst nemen. We reden naar Granada waar we rond 12 uur aankwamen. De reisbegeleidster had geregeld dat er daar een verjaardagstaart voor me klaar stond in het hotel. We verbleven in hotel con corazon, gerund door Nederlanders die hier vrijwillig werken voor 2 jaar. Het personeel is Nicaraguaans. De totale opbrengst van het hotel gaat naar een onderwijsproject op het platte land in de buurt van de stad. Een mooi project en een heerlijk hotel. De cheesecake die voor me gebakken was smaakte goed. Van Sawadee (de reisorganisatie) kreeg ik een cd met muziek uit de Costaricaanse regenwouden (Simbiosis). Van de groep kreeg ik een piñata: een pop van een soort papier-maché. Er zat nog een adder onder het gras: volgens de traditie van dit land moest ik nog wat met deze pop doen; de pop werd opgehangen aan een touw, als een soort takel, ik kreeg een blinddoek en een knuppel en moest die pop kapot zien te slaan terwijl mijn reisbegeleidsters aan de touwtjes trok, waardoor de pop opeens een stuk hoger hing (dat laatste wist ik dan net weer niet). En mijn reisgenoten maar lachen. Uiteindelijk mocht ik de pop kapot slaan en kwamen er snoepjes uit vallen. Erg leuk en origineel.
´s Middags hebben we met de 6 alleen reizenden wat door het koloniale stadje gelopen. Met deze groep ben ik ´s avonds gaan eten. We hadden lekker veel lol. Bij terugkomst in het hotel hebben we nog een biertje gedronken in de bar voor we naar bed gingen.
Gisteren was erg relaxed. Voor het eerst stond de zon ´s morgens hoog aan de hemel. Met de hele groep maakten we een stadswandeling langs een kathedraal, fort en een groot kerkhof. Daarna vermaakten we ons een paar uur in en rond het zwembad van het hotel. ´s Middags hebben we een massage genomen bij blinden. Mooi hoe mensen gebruik maken van de dingen die ze wel kunnen ipv bij de pakken neer te zitten over dingen die ze niet kunnen. De massage wat goed. Een bijzondere ervaring.
Vandaag zijn we naar León gereisd, een studentenstad. Onderweg zijn we langs de vulkaan van Masaya gegaan. Daar hebben we rond een krater gewandeld met mooie uitzichten. In het stadje Masaya hebben we de markt bezocht en bij een mooi uitzichtspunt hebben we een picknick lunch genoten. Aan het eind van de middag kwamen we hier aan. Zo meteen weer gezellig met z´n zessen eten. Morgen gaan we een vulkaan beklimmen.

Ik heb voorlopig niets te klagen!

Groetjes,
Sigrid