Antigua

Hoi allemaal,

Ik ben gistermorgen thuis gekomen en ben jullie nog de laatste 2 dagen in Guatemala verschuldigd. Vrijdagmorgen hebben we een tour gedaan met Niños de Guatemala, een organisatie die is opgezet door een Nederlander. We gingen naar Ciudad Vieja, iets buiten Antigua. Hier bezochten we met een Amerikaanse gids die als vrijwilliger bij de organisatie werkt eerst een werkplaats voor chickenbussen. Hier worden afgedankte Amerikaanse schoolbussen naar toe gebracht. Deze hebben dan 15 jaar dienst gedaan en voor $ 10.000 verkocht. In de werkplaats worden de bussen korten gemaakt en gepimpt: binnen worden alle stoelen eruit gehaald. Op de plaats waar 2 Amerikaanse kinderen zaten, komen 3 stoelen, aan de andere kant komt nog 1 zitplaats. De in- en uitstap wordt aangepast zodat iedereen sneller in en uit de bus kan stappen en last but not least de bussen worden opnieuw gespoten, zo kleurrijk mogelijk en voorzien van chroom, veel versierselen en vooral gekleurde knipperlichten. Het is de bedoeling dat ze er zo mooi en opvallend mogelijk uit zien. De buschauffeurs krijgen geen salaris maar moeten per dag een bepaald quotum halen. Alles wat ze meer verdienen mogen ze houden. Daarom rijden ze hard en zitten de bussen overvol. Er rijdt een assistent mee die ervoor zorgt dat iedereen een kaartje koopt. Het schijnt onmogelijk te zijn om met de bus mee te rijden zonder te betalen. Leuk om dit eens te zien en het verhaal erachter te horen.
We bezochten een werkplaats waar lijkkisten worden gemaakt. Dit was een familiebedrijf. Iedereen in de familie werkte hier mee. Ieder kreeg een taak die bij hem paste; voor de jongsten waren de makkelijkere klussen. Zij gaan 's morgens nog naar school. De tieners gaan 's avonds naar school. We liepen even door de sloppenwijk. De paden waren hier van zand. De huizen hadden geen vloeren, dat was ook zand. Hierdoor hebben veel kinderen last van hun luchtwegen of krijgen huiduitslag. Niños de Guatemala wil nu vloeren in de huizen gaan aanleggen om deze gezondheidsklachten te voorkomen.
Als laatste bezochten we de school van Niños de Guatemala. Deze was voor iedereen toegankelijk. In principe betalen de ouders ervoor (tussen $ 3,50 en $ 0,50), maar als ze dat echt niet kunnen betalen, worden de kinderen wel toegelaten op voorwaarde dat de ouders helpen met schoonmaken of andere klussen op school. Het uitval bij de kinderen is bijzonder laag. De kinderen leren al op jonge leeftijd Engels, zodat ze later eventueel iets in het toerisme kunnen doen. Verder zijn er programma's over huiselijk geweld en seksueel misbruik voor kinderen en de ouders, is er voorlichting over wat de doen bij een aardbeving of vulkaanuitbarsting en kunnen moeders leren lezen en schrijven. In de bibliotheek van de school staan computers die voor iedereen toegankelijk zijn. Op school wordt Montessori onderwijs gegeven. Al met al ziet het er erg compleet en goed uit. In de bibliotheek zaten kinderen Uno te spelen en op het schoolplein stond een hinkelbaan. Grappig hoe universeel sommige dingen zijn. Voor de kinderen worden sponsoren gezocht. Het project inspireerde ons zo dat we met het vaste groepje vrijgezellen een kind gaan sponsoren. Met dit soort kleine projecten kun je echt een verschil maken. Mooi dat we tijdens de reis een aantal van dit soort projecten hebben kunnen bezoeken.
's Middags hebben we een wandeling door de stad gemaakt met onze reisbegeleidster. Antigua is een sfeervolle koloniale stad. We zijn langs een jadefabriek gegaan. Daar heb ik een ketting gekocht met mijn Maya-sterrenbeeld (tz'ikin ofwel adelaar). Verder hebben we veel (ruïnes van) kerken gezien en zijn naar het chickenbus-station gelopen. Gaaf al die gepimpte bussen bij elkaar! We sloten af bij de markt. 's Avonds sloten we de reis alvast met de hele groep af met een gezamenlijke maaltijd waarbij de reisbegeleidster even in het zonnetje werd gezet en een fooi namens de groep kreeg. Daarna zijn we nog een naar een soort disco geweest waar we ons nog een paar uurtjes hebben vermaakt.
Zaterdag hebben we het lekker rustig aan gedaan. Zowel 's morgens als 's middags hebben we een tijd op het centrale plein gezeten. Lekker mensen kijken. Er lopen veel Indiaanse souvenirverkopers rond, die af en toe een praatje kwamen maken. Een bandje zorgde voor gezellige muziek. Tussendoor gingen we nog een naar de markt en het chickenbus-station. Nu scheen de zon en glommen de bussen nog mooier. Aan het eind van de middag gingen we met ons vaste groepje naar hotel Santa Domingo. Dit 5-sterrenhotel is het best gerenoveerde gebouw van de stad. Het was inderdaad schitterend. Heerlijk om hier alleen al rond te lopen. Vanuit het hotel ging een gratis shuttle naar een restaurant op een heuvel met uitzicht over de stad. We keken op de menukaart hoe de prijzen lagen en schatten in dat we met elkaar wel genoeg geld mee hadden genomen om daar te kunnen eten. Het restaurant op de heuvel gaf een schitterend uitzicht. Het werd al snel donker waardoor de stad mooi oplichtte. Het eten was heerlijk. Een superafsluiting van de reis.
Zondag vertrokken we om 3 uur 's nachts met de bus naar Guatemala City; zonder files duurde dit ritje maar 50 minuten. Zoals bij alle busritten in Guatemala werden we begeleid door een politie-escorte. Een aantal jaren geleden is er een toeristenbus overvallen in Guatemala. De kans dat dat gebeurt is klein en met politiebegeleiding gebeurt het zeker niet. Daarom kiest Sawadee ervoor om een auto van de toeristenpolitie achter de bus aan te laten rijden.
Via Houston vlogen we naar Amsterdam waar we gistermorgen om half 9 landden. Het einde van een onvergetelijke reis....

Groetjes,
Sigrid

PS: Ik heb foto's toegevoegd van de reis