Guatemala en Belize

Hoi allemaal,

Er is alweer een week voorbij: de tijd vliegt! We hebben wel overal gratis wifi, maar een computer om even te schrijven is niet altijd beschikbaar.
Vorige week vrijdag zijn we naar Guatemala gereisd. Voor we naar onze logde in Rio Dulce gingen, reden we naar een waterval waarvan het water door vulkanisch gesteente werd opgewarmd. We stonden daar gewoon onder een warme douche! Verrassend en lekker. Een stukje verder klauteren over de rotsen waren stroomversnellingen waar je een bubbelbad kon nemen. Die was wel koud. Daar waren we moeiteloos een uurtje zoet. We hadden broodjes en fruit meegenomen en genoten daar meteen een picknick lunch, simpel en lekker. Daarna reden we naar de logde. Die lag aan de overkant van de rivier de Rio Dulce. In 2 minuten waren we aan de overkant. We kwamen bij leuke logdes uit. De 3 vrijgezelle meiden hadden een logde naast elkaar aan het water met daarnaast een overdekt zitje. Helemaal goed. Eerst een duik in het zwembad, tot het begon te onweren. Toen konden we vanonder de overkapping van de onweersbui genieten. 's Avonds gegeten in het restaurant bij de logde en verder niet veel meer gedaan.
Zaterdag hebben we een boottochtje gemaakt over de rivier naar Livingstone, waar de Garifuna-gemeenschap woont (dit zijn afstammelingen van Spaanse slaven). Onderweg stopten we even bij agua caliente, waar een warm water bron was. Vanuit het gesteente kwam heet water, soms te heet om in te zitten. Vanuit ons natuurlijke badje keken we de jungle in. Genieten weer! In Livingstone hing een heel relaxte sfeer. We liepen rustig wat rond en genoten van de reggae muziek. Na een uurtje gingen we weer terug. we legden aan bij een restaurant waar ik een heerlijke goedgevulde vissoep heb gegeten, met kreeft erin, een krab ernaast en nog een kleine vis. Helemaal goed. Halverwege de middag waren we terug. Weer even in het zwembad rondgehangen tot het begon te onweren. Daarna weer wat zitten kletsen, wat gelezen en na de bui nog wat gewandeld. Voor het eten lieten we ons (het vaste groepje waar ik mee optrek) naar de overkant brengen om daar wat te gaan eten. Daarna terug naar de logde en gaan slapen.
Zondag reden we naar Belize, een langere reisdag. Dat bussen begin ik wel een beetje zat te worden (en ik ben niet de enige). Om de tijd te doden gingen we maar zitten kaarten en toen ging het ook wel weer snel. We moesten zorgen dat we voor 12 uur bij de grens waren. Van 12 tot 2 wordt er geluncht en kom je het land niet in. Dat lukte. De bagage moest van het dak van de bus. Die moesten we die persoonlijk de grens overdragen. Gelukkig ging het allemaal vrij rap. In Belize wordt Engels gesproken. Dat was ook even omschakelen. We reden in 2 uur door naar Belize city waar we de watertaxi naar Caye Caulker namen, een klein eiland van circa 5 km lang en 500 m breed. Een uur achterop een speedboot zitten. Ik kwam niet helemaal droog over, maar gaaf was het wel! We zijn meteen naar de Split gelopen, de zuidpunt van het eiland waar we tegen zonsondergang nog even gingen zwemmen. Daarna nog was gegeten in een soort strandpaviljoen.
Maandag hadden we een toer geboekt om met een zeilboot naar een aantal snorkelplaatsen te gaan. Dat was weer superrelaxed. Lekker op het voordek zitten terwijl we in ruim een uur naar het rif voeren. Voor de kust van Belize is het op één na mooiste rif ter wereld. Op de eerste snorkelplek mochten we ons gang gaan. We kregen 3 kwartier de tijd. Het koraal was niet spectaculair, weinig kleuren. Er waren we veel kleinere vissen. Leuk en absoluut niet de mooiste snorkelplek waar ik was geweest. Dit bleek slechts een voorproefje. Bij de volgende stop moesten we bij de boot blijven en ging één van de bemanningsleden mee. Hier zwommen kleine haaien, rog en tonijn. Het bemanningslid pakte een haai vast, zodat wij die even konden aaien. Of dat nou helemaal nodig was is een tweede, maar bijzonder was het wel! Bij de laatste stop gingen we met een bemanningslid mee naar plaatsen waar schildpadden zaten. Ook weer mooi. Daarna voeren we rustig terug. We kregen rumpunch en ceviche met nacho's. Wat is het leven van een reiziger toch zwaar!
Dinsdag hadden we nog een tweede dag op Belize. Met 2 anderen ben ik over het eiland gaan wandelen. Als het wat te warm werd zochten we een steiger op en gingen we even zwemmen. Op de noordkant van het eiland was het pad overstroomt door de regenbuien van de afgelopen periode (het eiland heeft een staartje van de orkaan Ernesto meegekregen). Het water was wat vaag van kleur en helemaal lekker was het niet, maar we liepen maar door, om daarna weer snel in het water te duiken. Rond 1 uur waren we terug. Even 2 uur bij het hotel uit de zon. Het was echt warm en we moesten oppassen om niet te verbranden (wat niet iedereen lukte). Daarna even naar de Split gelopen om te gaan zwemmen. Deze plek heet zo omdat hier een breuk is gekomen in het eiland. Zo´n 50 meter verder ligt een stukje land. Daar zwommen we naar toe. Na het zwemmen nog even gewandeld over het eiland om foto's te maken en te genieten van de zonsondergang.
Woensdag vertrokken we weer naar Guatemala. Caye Caulker was een prettig rustpunt in de reis geweest en die 2 dagen waren lang genoeg. We gingen om half 9 met de boot naar Belize City. Daar stond onze bus al op ons te wachten. Aan het eind van de middag kwamen we in Tikal aan. In dit natuurreservaat liggen diep verscholen in het tropisch regenwoud, mayaruïnes. We gingen meteen naar de ruïnes toe. Onze logde lag op 2 minuten lopen van het nationaal park, een superlocatie dus! Het was circa 20 minuten lopen naar het centrale plein van de mayaruïnes. Daar liepen we naar toen. De ruïnes waren imponerend. We beklommen er een, namen teveel foto´s en toen het begon te schemeren werden we door de parkwachter het park uit gedirigeerd. De busrit was alweer vergeten. We waren onder de indruk van Tikal. We aten bij de logde en gingen op tijd naar bed.
Met 7 anderen ging ik donderdag in alle vroegte het regenwoud in. Om 3:40 uur opgestaan, even een kop koffie en om 4 uur onder begeleiding van een gids vertrokken. Het was stikdonker. De koplampen waren geen overbodige luxe. We zagen al vrij snel een grijze vos. Het eerste doel was tempel IV, met 65 m de hoogste van het complex. Deze beklommen we. Om kwart voor 5 zaten we daar op de ruïne met uitzicht over het regenwoud te wachten op de zonsopkomst. Prachtig om de geluiden van de natuur de horen, de (brul)apen te horen opstaan, de toekans te zien vliegen en de dampen uit het woud te zien optrekken. Helaas was het bewolkt en kwam de zon niet tevoorschijn. De ruïnes bleven in wolken gehuld. Na een uur liepen we verder. We liepen nog een paar uur rond over het complex, indrukwekkend en leuk om door het regenwoud te wandelen. We beklommen tempel IVnog een keer, omdat er nu wel een mooi uitzicht was. Rond 11 kwamen we terug bij de logde. Daar konden we nog even douchen en lunchen. Om 1 uur vertrokken we met de bus richting Flores. Daar mochten we een uurtje rondlopen. Wij besteden dat uur goed op een terrasje met uitzicht op een meer. Daarna reden we naar het vliegveld. Met een klein propellorvliegtuigje vlogen we in drie kwartier naar Guatemala City. Daar stond een bus klaar die ons naar Antigua bracht. Hier kwamen we gisteravond om half 9 in de regen aan. We namen niet meer de moeite om de stad in te gaan om te gaan eten. Het noodrantsoen bestaande uit een soepje, een appel, een krentenbiscuitje en een zak pinda´s ging er doorheen. Om half 11 gaan slapen. Vanmorgen om half 4 klaar wakker. Om half 7 was ik mijn bed wel zat. We gaan zo meteen ontbijten. Nog 2 dagen Antigua voor de boeg. Dit schijnt een leuke, koloniale stad te zijn. Ik ben benieuwd. Het weer is een stuk minder. Het is nu zelfs koud en het schijnt niet warmer dan 24 graden te gaan worden vandaag. Afzien -:)

Groetjes,
Sigrid