Deel 3 van de reis door Madagascar

Hoi allemaal,

Dit is alweer mijn laatste blog. Ik heb een leuke laatste week gehad. Maandag zaten we nog aan het strand. Ik ben toen met 4 anderen een boottochtje gaan maken om walvissen te zien. We moesten daarvoor 10 km de zee op. Alleen het boottochtje vond ik al de moeite waard. We moesten door korte, hoge golven achter het rif komen. Toen waren we pas op volle zee. Daar zagen we de eerste dolfijnen. Die kwamen soms dichtbij de boot en soms zagen we ze van een afstandje. Daarnaast zagen we wat vliegende vissen. Ik denk dat we 6 walvissen hebben gezien, wel allemaal op een afstandje. Sommigen zagen we water spuiten van een andere zagen we de rug en kop. Ik vond het zeer de moeite waard. Ik heb nog even gezwommen voordat we gingen lunchen. ’s Middags zijn we met bijna de hele groep naar een bos met prikkelbomen geweest. Dat was op ruim een kwartier rijden van ons hotel. We kozen voor een rondleiding van anderhalf uur. We zagen stekelbomen en baobabs in verschillende maten. De oudste die er stond was 1200 jaar oud en 12 meter in omtrek. Er liepen daar ringstaartmaki’s rond; die hadden mensen als huisdier gehouden, waren door de overheid in beslag genomen en hier naar toe gebracht. Een spotter ging op zoek naar kleine dieren en kwam terug met een spin, een egel, een krekel, kakkerlak en een schorpioen. Al met al een goede middagbesteding. Voordat we ’s avonds gingen eten, kwam er een dans/zanggroep uit het dorp optreden in het hotel. Dat was best leuk, al was een half uur wel lang genoeg.

Dinsdag konden we nog tot half 3 bij het strand blijven, al moesten we wel uiterlijk half 12 uit onze huisjes. We konden uitslapen, maar ik zit zo in het ritme van tussen 6 uur en kwart voor 7 opstaan, dat ik vroeg wakker was en om half 7 ben gaan zwemmen. Er waren nog weinig vissersboten op het water, maar die voeren niet veel later wel massaal uit. Vanuit het water kon ik de zonsopgang mooi zien. Ik heb een uur gezwommen. Een goed begin van de dag. Na het ontbijt ben ik een stuk over het strand gaan lopen. Ik kwam langs vissers die bezig waren hun sleepnetten binnen te halen. Leuk om te zien. Rond half 11 was ik weer terug. Ruim op tijd om rustig mijn tas te pakken. Totdat we weg gingen heb ik nog wat gelezen en mijn vorige verhaaltje geplaatst. Om half 3 vertrokken we naar de luchthaven van Tulear voor een vlucht terug naar hoofdstad Antananarivo. Dat was een uur rijden. Daar ging alles vrij vlot. Na een vlucht van 1 uur een 3 kwartier landden we kwart over 7 in de hoofdstad. Daar hebben we 1 nacht geslapen in het hotel waar we de eerste nacht ook waren.

Woensdag zijn we met de bus naar Ampefy gereden, een stuk ten westen van Antananarivo. We mochten uitslapen en vertrokken pas om 9 uur. Na ruim een uur kwamen we bij een lemurenpark. Hier leven lemuren min of meer vrij. Ze worden 4x per dag gevoerd. Aan de ene kant van het park ligt een rivier. Lemuren houden niet van water en vluchten niet vanaf die kant het park uit. Aan de andere kant staat een hoge muur. Daarover gaan lemuren wel eens het park uit, maar dit gebied is geen leefgebied voor lemuren, waardoor ze vanzelf weer terugkomen om te eten. We zagen er een paar nieuwe soorten lemur en de vertrouwde ringstaartmaki’s. Best leuk. De rondleiding duurde een uur en een kwartier. Daarna lunchten we in het restaurant van het park.

Na de lunch was het nog 2 uur rijden naar Amfety waar ons hotel was. We reden door de bergen. We zitten nu weer in het hoogland. De omgeving is mooi, veel groen. De bevolking is duidelijk wat minder arm. Om kwart over 3 kwamen we bij ons hotel aan. Dat ligt aan een meer. Er was weer een zwembad, dus bikini aan en zwemmen maar. In het zwembad lag een bal. We hebben een tijd overgegooid en gevolleybald. Leuk! Ik heb nog even bij het zwembad zitten lezen, maar de zon verdween daar al vrij snel achter te bomen. ’s Avonds zijn we met een klein groepje bij een restaurant in het dorpje gaan eten. Aan de tafel naast ons zaten 4 Franse (oudere) mannen met 3 lokale vrouwen. De mannen begonnen wat dronken te worden. Een van hen kwam naar ons toe. Hij vroeg waar we vandaag kwamen en begon een lofzang over Nederland. Hij woont hier. We vermoedden dat hij de eigenaar is. Hij bood ons een rumarrangement aan: een klein glaasje rum met cola. Toen die op was hebben we afgerekend en zijn we teruggegaan naar het hotel. Gezellige avond zo!

Donderdag maakten we een wandeling langs het meer en door een aantal dorpjes. De mensen hebben het hier wat minder arm dan we wel gezien hebben. Er liepen elektriciteitsdraden en we vermoeden dat er zo hier en daar ook stromend water was. Het land was vruchtbaar. We kwamen regelmatig mensen tegen. Sommigen vroegen of we ze op de foto wilde zetten. Dat altijd! We wilden zelf een vrouw op de foto nemen die een bos takken op haar hoofd had en een gieter in de ene arm en emmers in de andere arm. Ik heb die emmers overgenomen en een stuk voor haar gedragen. De wandeling eindigde bij het punt dat het geografisch middelpunt van Madagascar is. Dat is op een heuvel op een soort schiereilandje. Daar was vandaag een ceremonie vanwege Maria Hemelvaart. De ceremonie zelf was net afgelopen. Toen we omhoog liepen kwamen we veel mensen tegen. Boven op de heuvel was het nog druk. Allemaal mensen die op hun best gekleed waren. Leuk om te zien. We bleven daar even en werden toen opgepikt door de bus die ons naar een restaurant bracht voor de lunch.

Na de lunch liepen we terug naar het hotel waar ik meteen naar het zwembad ging. Daar hebben we met een aantal weer gevolleybald. Daarna heb ik nog even gezwommen. Ik ben vervolgens in mijn eentje het dorp in gelopen. Toen ik ergens muziek hoorde, ben ik gaan kijken. Dat kwam uit een kerk. Ik stak mijn hoofd om de hoek en werd meteen de kerk in getrokken. Voor ik het wist stond ik tussen de lokale bevolking te dansen, eerst nog bij de achterste banken; de band die speelde gaf aan dat iedereen naar voren moest komen. De leider deed de danspasjes voor en iedereen deed dat na. Ze moesten lachen dat ik ook mee deed. Geweldig! Toen het nummer af was ging iedereen weer naar achteren, op een bankje zitten. Ik ben toen weggegaan. Leuke ervaring! Ik liep door en keek nog even bij een basketbalveldje waar een potje 5 tegen 5 gespeeld werd. Iets verderop zaten mannen op de rand van de markt domino te spelen. Ze speelden steeds met z’n drieën, volgens mij om geld. Een van de mannen vroeg of ik mee wilde doen, maar dat aanbod heb ik afgeslagen. Verder was het gewoon leuk om even door het dorpje te lopen.

Vanmorgen zijn we in 3,5 uur naar de Antananarivo (kortweg Tana) gereden. Het was druk ik de stad waardoor we een uur door de stad reden. We zagen weer veel mannen die handkarren voorttrokken, Renault 4’s en (lelijke) Eendjes uit de jaren ’70 die hier dienst doen als taxi. Vrachtwagens met Nederlands, Frans of Duits opschrift die hier een tweede (of wellicht derde) leven hebben gekregen. We waren rond half 1 bij het ons bekende hotel in Tana. Daar hebben we dagkamers, heel fijn! Ik ben eerst met een groepje gaan lunchen bij een Grand Cafe in het oude treinstation van Tana. Dat is redelijk chique. Tot nu toe hebben we vooral arm, armer, armst gezien. Hier in Tana hebben we wat meer rijkdom gezien. Dure auto’s en goed geklede mensen. Die zaten ook in het lunch restaurant. Daarna hebben we een wandeling door het centrum gemaakt. Veel drukte en lawaai. Het is niet echt een mooie of gezellige stad. Een middag hier is ruim voldoende. We sloten af met een drankje in een hotel met mooi uitzicht over de stad. Zodra we daar een voet buiten de deur zetten, werden we belaagd door een aantal bedelende kinderen. Dat went nooit. We zitten nu nog even in ons hotel. Straks gaan we voor de laatste keer met z’n allen eten voor we om 23.00 uur naar het vliegveld vertrekken. Morgenmiddag kom ik dan als het goed is weer op Schiphol aan.

Het einde van alweer een onvergetelijke reis. Het was een hele intensieve reis die zeer de moeite waard was. We hebben – zeker in het eerste deel – veel in de auto gezeten, maar het uitzicht was steeds de moeite waard. Er was altijd wel iets te zien. Wat mij betreft is Madagascar zeker een aanrader. En goed als het toerisme wat meer aantrekt, zodat er wat meer geld het land binnen komt.

Dat was het voor nu. Tot de volgende!

Groetjes,

Sigrid