Van oost naar west

Hoi allemaal,

Ik ben alweer ruim anderhalve week op reis door Madagaskar. Dit keer heb ik een groepsreis geboekt bij Sawadee en trek ik met 13 landgenoten en een reisleidster door dit mooie land. De eerste dag zijn we meteen vanuit hoofdstad Antananarivo naar Andasibe dat een stuk oostelijker ligt, gereden. De eerste 10 dagen reden we in 4-wheel drives. We maakten een tussenstop bij Madagascar Exotic, een soort minidierentuin. Hier hebben we eerst een kleine wandeling gemaakt om witte lemuren (halfaapjes) te zien. Daarna liepen we een paar kooien in met kameleons, gekko’s, een slang en een rode kikker. Leuk als voorproefje van wat er nog komen ging. We hadden daar een picknick lunch. Vervolgens reden we naar ons hotel. Heerlijk om door kleine dorpjes te rijden en het straatleven te zien. We hadden een hotel aan de rand van het regenwoud.

De volgende dag gingen we het nationaal park van Andasibe in om onder begeleiding van 2 gidsen op zoek te gaan naar lemuren. Er zijn 4 soorten lemuren in dit gebied en we hebben ze allemaal gezien. Ze zaten meestal wat hoger in de bomen en volgden daar van boom tot boom een vaste route. Leuk om dit te aanschouwen. Ondertussen zagen we nog wat gekko’s en kameleons en een slang. Bijzonder allemaal. Rond 12 uur waren we uit gekeken en reden we terug naar het hotel. ’s Middags brachten we een bezoek aan het VIOMMA community reserve. Hier worden lemuren opgevangen op eilandjes. We staken met een bootje over naar een van de eilanden, meer dan 10 meter was dat niet. Op het eiland zaten 3 soorten lemuren, die niet schuw waren en heel dichtbij kwamen. Superleuk. We liepen een stukje verder en konden daar aan de overkant op een ander eiland nog een rode lemur en dansende sifaka te zien. Ook erg leuk. ’s Avonds hebben we nog een avondwandeling door het nationaal park gemaakt. Daarbij hebben we weer wat kameleons gezien, een paar (boom)kikkers en 3 soorten lemuren, onder meer zowel de kleinste soort kameleon die er is als de kleinste lemur. Erg leuk.

Vorige week zondag reden we via Antananarivo naar Antsirabe, dat wat zuidelijker ligt. Dit was een lange reisdag door een prachtig gebied. We sliepen die nacht bij Residence Madalief; dit hotel is onderdeel van de stichting Madalief en is ontstaan vanuit het idee om werkgelegenheid en werkervaringsplekken te creëren voor jongeren en alleenstaande moeders uit de omgeving, en om een inkomen te genereren voor de projecten aldaar. Mooi initiatief!

Vorige week maandag brachten we eerst een uurtje door in Antsirabe waar we ons in een pousse-pousse (een soort fiets-riksja’s) lieten rondleiden. Dat was wel even leuk. Terug bij het station waar de auto’s stonden moesten we nog even wachten en werden we belaagd door de souvenirverkopers. Dat is overal hetzelfde. We reden vervolgens een uur totdat we bij een plaatsje kwamen waar een markt was. Daar zijn we over de markt gelopen. Erg leuk. We reden nu in westelijke richting en daalden af naar het laagland. De weg was in het begin nog wel redelijk goed, maar hoe verder we westelijk kwamen, hoe meer kuilen er in in de weg zaten. Het uitzicht was wel steeds erg mooi. Bij het hotel in Miandrivazo werden we verrast door het zwembad dat er was. We hebben even een duik genomen om op te frissen.

Dinsdag hadden we een wat kortere reisdag. We vertrokken zoals bijna elke dag om 7 uur en waren rond 1 uur in Morondava. Dat ligt aan de westkust van Madagascar. Daar hebben we eerst lekker geluncht en mijn verjaardag gevierd. Morondava is een wat grotere plaats waar we konden pinnen. Dat gingen we eerst doen. Daarna snel de badkleding aan voor een duik in de oceaan. Heerlijk! We hebben nog een biertje op het strand gedronken en hebben daar van de zonsondergang genoten. ’s Avonds lekker gegeten in een restaurant in het stadje. Meestal eten we met de hele groep in het restaurant van het hotel. Dit keer hadden we keuze waar we gingen eten.

Woensdag was een lange reisdag. We zitten het eerste deel van de reis veel in de auto, maar omdat de omgeving zo mooi is, is dat geen straf. Net na Morondava sloegen we een zandpad in waar we de rest van de dag overheen reden. Al snel waren we bij de ‘Allee de Baobab'. Daar hebben we wat mooie foto’s kunnen nemen in het ochtendlicht. Een stukje verder stopten we bij de ‘heilige baobab’. Die was op zich niet heel bijzonder. Hier waren wel veel kinderen die graag op de foto wilden, altijd leuk. We reden door tot een grote rivier die we over moesten steken. Daarvoor moesten we op een veerpond. Die was net iets anders dan pondjes bij ons: het was een grote vlonder waar 5 auto’s op konden staan. Bij het vertrekpunt lagen 3 van die vlonders die aan elkaar waren geknoopt. Toen de eerste vlonder vol stond, werden de touwen los gemaakt en kon die pond vertrekken. Heel slim gedaan. We gingen stroomafwaarts en waren vrij snel aan de overkant. In de middag hebben we bijna niet meer gestopt. De lunch had wat meer tijd gekost dan verwacht. We reden door veel dorpjes met houten huisjes en zwaaiende kinderen. We kopen ons water in zo groot mogelijke flessen, het liefst 5 liter. De lege flessen bewaren we. De chauffeurs hadden deze gevuld met kraanwater en deelden ze nu uit aan mensen die we onderweg tegen kwamen. Die zijn straatarm en hebben te weinig water. Ze zijn zowel blij met het water als met de fles die ze bijv. gebruiken om voorraad in te bewaren. De flessen zijn goed afsluitbaar, zodat er geen insecten in kunnen komen. Vlak voor het hotel moesten we nog een rivier oversteken. Deze oversteek was een stuk korter en ging heel snel. Net voor donker waren we bij het hotel in Bekopaka. Daar hebben we niet veel meer gedaan dan eten, douchen en wat lezen. In de meeste hotels is alleen bij de receptie wifi, soms ook op de kamer. Hier was helemaal geen internet.

Donderdag bezochten we het Tsingy de Bemaraha Nationaal Park. Dit park staat op de UNESCO werelderfgoedlijst vanwege de bijzondere kalksteenformaties. Met een deel van de groep namen we een route in het park waarbij veel geklommen en geklauterd moest worden. Om daar te komen reden we ruim een uur over een hobbelige zandweg. Bij de start van de wandeling kregen we klimtuigjes aan. We liepen eerst een stuk door het bos. Tot onze verrassing zagen we hier nog 3 soorten lemuren: witte sifaka, de bruine lemur en de muislemur; daarnaast zagen we nog een kameleon. Toch leuk. Toen we bij de Tsingy (puntige rotsen) kwamen begon het serieuze klim- en klauterwerk met handen en voeten. Superleuk! Op sommige delen moesten we ons met een karabijn zekeren aan een kabel, andere stukken konden we los lopen. Qua zwaarte viel het me wel mee. Ik vond het vooral leuk om te doen. We kwamen bij een eerste plateau met een mooi uitzicht over de Tsingy. Via een hangbrug kwamen we bij een tweede plateau met eveneens een mooi uitzicht. Daarna begonnen we aan de afdaling. Af en toe moesten we door nauwe stukken op handen en voeten met de rugzak af. We lunchten ergens in een ‘binnenplaatsje’ tussen de rotsen. We hadden een sandwich meegenomen. Er kwam een nieuwsgierige mangoest kijken. Die lijkt op een eekhoorn, mooi dier. Na de lunch liepen we het laatste stuk over de rotsen om in het bos te eindigen. We reden terug naar het hotel, waar 2 zwembaden zijn. Ik heb even gezwommen en heb daarna een uurtje met een boekje bij het zwembad rond gehangen. Soms is zo’n reis net vakantie.

Vrijdag reden we over dezelfde hobbelige zandweg terug naar Morondava. Het was vooral belangrijk om op tijd bij de tweede pond te zijn. Alles verliep voorspoedig. Bij het eerste pondje waren we snel over. We konden goed doorrijden en waren vroegen dan gedacht bij de tweede pond. We moesten daar even wachten. Leuk om daar rond te lopen en te zien wat er gaande is. Uiteraard liepen er kinderen rond die graag op de foto willen. Kinderen vragen meestal om snoep, koek of geld. Dat geven we uiteraard niet. Toen onze auto’s op de pond stonden, konden we vertrekken. We gingen nu stroomopwaarts waardoor de overtocht wat langer duurde. We stonden lekker in de zon wat te kletsen en te kijken wat er nog meer op en rond het water gebeurde. Toen we aan de overkant waren zijn we nog een stukje doorgereden naar een benzinestation waar wat tafeltjes stonden. Daar aten we onze mee gebrachte sandwich. Omdat we zo goed op tijd waren, konden we het ‘s middags rustig aan doen. Als verrassing gingen we naar de liefdesbaobab: 2 baobabs waarvan de stammen in elkaar verstrengeld zijn. Daar namen we een groepsfoto met de chauffeurs en dronken wat op een terrasje. Lekker even. Na een half uur reden we weer door. Na een fotostop kregen we een kwartier om vooruit te lopen. Heerlijk om even te bewegen. De auto’s pikten ons weer op en we reden door naar de 'Allee de baobab', waar we op de heenweg ook gestopt zijn. Hier wilden we de zonsondergang bekijken. We wisten dat we niet de enige zouden zijn, maar het was nog een stuk drukker dan ik had verwacht. Geen idee waar al die toeristen opeens vandaan kwamen. De zonsondergang was de moeite waard. Daarna gingen veel mensen weg. Wij bleven wachten tot de lucht na ca een half uur mooi rood werd. Prachtig! Toen we genoeg gezien hadden reden we in het donker door naar Morondava, waar we in hetzelfde hotel als eerder overnachtten.

Zaterdag was de langste reisdag. We hebben het stuk van Morondava naar Antsirabe, waar we op de heenweg 2 dagen over deden, in 1 dag gereden. We vertrokken om half 5. Een van de auto’s was kapot, waardoor we met een auto minder terug reden naar Antsirabe. Dat betekende in 3 auto’s met 3 man achterin, dus wat krapper zitten. Na ca 2 uur rijden stopten we in een dorpje. De remblokken van de auto waar ik in zat, hadden de chauffeurs ’s nachts nog vervangen, maar ze hadden niet het juiste gereedschap om deze te ontluchten. In het dorpje haalden ze de juiste sleutel en werd dit gefikst. Ondertussen stond er tegenover ons iemand met muziek en begonnen wij een beetje te dansen. Dat leverde veel lachende gezichten op. Er kwamen steeds meer mensen bij. Grappig. Toen de auto weer in orde was reden we door. We reden nu door naar het tentje waar we zouden ontbijten. We hadden een sandwich meegenomen uit het hotel en konden hier even zitten en er een kop koffie/thee bij nemen. We liepen weer een stukje voor de auto’s uit en werden weer opgepikt. Na een uur rijden stonden we alweer langs de kant: we hoorden in onze auto een wat slepend geluid bij een van de achterwielen: bleek dat de veer van de handrem ergens omheen gedraaid was. Die hebben ze verwijderd, omdat de chauffeur de handrem toch nauwelijks gebruikt. Na ruim een half uur konden we weer rijden. We reden nu met een korte stop door naar de lunchplek. Na de lunch hadden we net een half uur gereden toen wij een lekke band kregen. De chauffeurs hebben de band vrij snel verwisseld. Daarna ging het gelukkig goed. Aan het eind van de middag kwamen we aan bij Residence Madalief, waar we op de heenweg ook geslapen hebben. Hier namen we afscheid van onze chauffeurs. We gaan verder met een bus.

Zondag gingen we naar Ranomafana. We deden het vrij rustig aan. De weg was beter dan ik had verwacht. We stopten een stukje voor een brug die bij een cycloon was ingestort. Er is daarnaast inmiddels een nieuwe brug gebouwd. We liepen het laatste stukje tot de brug en vandaar naar de overkant. Natuurlijk kwamen we weer kinderen tegen, altijd leuk. We stapten weer in en reden door. Na ruim 2 uur rijden hadden we een toiletstop bij een benzinestation. Hier werden we belaagd door souvenirverkopers. Voor de lunch mochten we bij een klein dorpje uitstappen en een stuk lopen. Dat was wel even lekker. Het weer was zoals tot nu toe nog elke dag goed, strakblauwe hemel, goede temperatuur. We reden nog een uurtje door naar de lunchplek: een plek met een paar bankjes en een gebouw met wc en douche. We aten de sandwiches die we vanaf het hotel hadden meegenomen. Daarna wachtte ons een verrassing: doordat er een weg was afgesloten zou het i.p.v. 2 uur nog 4 uur duren voor we bij het hotel aan zouden komen. We hebben nog een stop gemaakt bij een uitzichtpunt waar vrouwen bananen stonden te verkopen en kinderen zittend op een stuk plastic van een jerrycan van een grashelling gleden. Met nog een korte stop bij een waterval waren we uiteindelijk om half 6 bij hotel Ihary. De rit was wel weer mooi geweest. We zijn door de bergen gereden met mooie vergezichten, kleine dorpjes, veel rijstvelden en eindigden een stukje lager in een tropisch regenwoud.

Dat was het even voor nu. Vandaag hebben we een hele leuke ‘vrije’ dag gehad, maar daarover de volgende keer meer.

Groetjes,

Sigrid