Van Argentinië naar Bolivia

Hallo allemaal,

Ik ben alweer 10 dagen onderweg. We hebben een druk reisschema waardoor er weinig tijd is om te schrijven. Vorige week zaterdag ben ik in Buenos Aires aangekomen. Ik doe een groepsreis van Sawadee door Argentinië, Bolivia en Peru.
Nadat we ons bagage in het hotel hadden gedropt zijn we de stad gaan verkennen. Zaterdag hebben we o.a. het roze paleis bezocht (iets na ons kwam Poetin daar op bezoek). Er was daar een anti-Poetin demonstratie vanwege zijn Oekraïne-beleid. We hebben het plein gezien waar de Dwaze Moeders nog wekelijks hun rondje lopen. Ruim voor 17.00 uur zaten we in een café om Nederland-Brazilië te kijken. Altijd leuk zo met een groep. Zondag zijn we weer lekker door de stad gaan lopen, naar een grote begraafplaats in Recoletta waar o.a. Evita Perron ligt, verder door rijke en arme wijken gelopen en langs de haven om in la Boca uit te komen waar we de WK-finale hebben gekeken. Na de wedstrijd was de sfeer op straat wat minder. Bij een van mijn groepsgenoten werd haar rugzak van haar rug getrokken. Ik vermoed dat de dader dacht dat we Duitsers waren. We werden af en toe uitgescholden, omdat men dacht dat we Duitsers waren. We hebben snel een taxi gezocht en lieten een paar politieagenten ons daarbij helpen. In de wijk van ons hotel was de sfeer wat beter al was er ook in de lobby van het hotel een vechtpartij geweest tussen een Braziliaanse gast en een Argentijn.
Maandag gingen we weg uit Buenos Aires. We gingen met het vliegtuig naar Salta, in het Noorden van Argentinië. Daar kwamen we in de loop van de middag aan. We hebben even een rondje door het centrum gedaan om vervolgens op een terrasje in de zon neer te ploffen voor een late lunch. Tegen zonsondergang zijn we met een kabelbaan omhoog gegaan, waar we een mooi uitzicht over de stad hadden.
Dinsdag gingen we met de bus naar Cafayate. De omgeving was mooi, ruige, kleurrijke bergen en rotspartijen. We reden door een cactusrijk gebied. We maakten voldoende fotostops om al het moois vast te leggen. 's Middags bezochten we nog een haciënda en een kerk. Cafayate is een leuk gezellig stadje.
Woensdagmorgen maakten we een rondje door de stad. Daarna bezochten we een wijnproeverij. Leuk en lekker natuurlijk! Daarna reden we terug naar Salta, weer door het mooie bergachtige gebied.
Donderdag hadden we een vrije dag in Salta. Met 4 anderen ben ik gaan mountainbiken. Lekker over rotsachtige paadjes, heen steeds licht stijgend over vals plat. We eindigden bij een heuvel, 200 m bergop. Een leuke uitdaging. Niemand van ons kwam helemaal omhoog. Dat werd lopen met de fiets in de hand. We zaten nu op 2800 meter en de hoogte eiste ook zijn tol. Boven hadden we en schitterend uitzicht over de omgeving. Terug leker bergafwaarts over smalle paadjes. Gaaf!! Af en toe moesten we de fietsen over een hek tillen. Het was heerlijk weer. Toen we uit gefietst waren namen we de bus terug naar de stad. We wilden betalen, maar er stond alleen een automaat waar we met munten moesten betalen en die hadden we niet. Iedereen die instapte scande een pasje en kreeg dan een kaartje. Op een gegeven moment kwam er een vrouw de bus binnen die een andere vrouw haar pasje vroeg en haar geld gaf. Zo werkt dat dus. Dat hebben wij toen ook gedaan. In Salta hebben we op en terrasje geluncht. Daarna zijn we lekker op het dakterras van het hotel gaan zitten. 's Avonds zijn we nog naar een mummie museum geweest. Daarna hebben we gezellig gegeten bij Van Gogh.
Vrijdag reden we naar Humahuaca, weer door de mooie, ruige Andes. We maakten een stop bij een fort uit de pre-Columbiaanse tijd en deden een leuk dorpje aan. Humahuaca is een leuk, klein plaatsje. We kwamen daar aan het eind van de middag en liepen er wat rond. Als de zon onder gaat koelt het behoorlijk af. We zaten inmiddels op 3000 meter. Het werd een beetje kou kleumen. We gingen een kop thee halen in een restaurantje en bleven daar meteen eten.
Zaterdag was een lange reisdag. Eerst met onze bus in bijna 3 uur naar de grens. Lopend de grens over. De grensformaliteiten waren snel afgehandeld. We zouden met de trein naar Uyuni, maar die stad is door blokkades redelijk afgesloten. De blokkades zijn er vanwege een meningsverschil over de locatie van een nieuw busstation. De trein kon niet rijden en de agent had auto's geregeld. Het eerste uur was prima over geasfalteerde weg. Daarna nog 208 km over een hobelige onverharde weg. De laatste 3 uur door het donker, minder prettig. In totaal kregen we onderweg 4 lekke banden en hebben we 2 uur gestopt om de eerste 3 lekke banden te laten plakken. Om 23.45 uur kwamen we in Uyuni aan.
Zondag gingen we de zotvlaktes op. Omdat we zaterdag zo'n zware reisdag hadden gehad vertrokken we pas om 10 uur. Via een sluiproute konden we de blokkades omzeilen. De zoutvlaktes zijn fantastisch. Ze zijn nog het meest de vergelijken met een grote ijsvlakte. Het zout was wat minder wit doordat er 3 maanden geleden een zandstorm is geweest. Midden op de vlakte was en eiland vol cactussen. Daar liepen we rond (nu op 3600 m), terwijl de kokkin die mee was een heerlijke lunch bereidde. Mooie uitzichten vanaf de top van het eiland over de vlakte. Na de lunch liepen we een stuk en werden opgeveegd door onze auto's. We reden 40 km over het zout naar ons hotel. Daar hebben we ingecheckt en zijn meteen weer de vlakte opgegaan voor de zonsondergang. Weer mooi.
Maandag hebben we een mooie wandeling gemaakt, heen langs de 800 jaar oude ruïnes van een dorpje, terug over een stuk grasland. Hier liepen lama's, alpaca's, vicuna's en een paar ezels. Op de zoutvlakte stonden wat flamingo's, op de achtergrond wat bergen, een unieke omgeving. Heerlijk wandelen, foto's nemen, genieten en absorberen. Dit ga ik nergens anders meer zien/voelen. Geweldig! Na de lunch reden we met wat stops terug naar Uyuni. We moesten weer dwars door het hobbelige land om de blokkades te omzeilen.
Vanmorgen zouden we naar Potosi vertrekken. De bus kan hier niet komen en we zouden ca. 5 km lopen en de bagage met een auto laten brengen. Toen we om 7.15 uur klaar stonden voor vertrek, bleek de chauffeur van de auto te zijn afgehaakt. Nu zitten we in een steenkoude hotellobby te wachten op wat komen gaat. Door de blokkades kan er geen gas de stad in en moeten we het doen met een klein straalkacheltje. Op een op andere manier gaan we hier wel weg komen maar hoe en hoe laat weten we nog niet. Het is nog vroeg, 8.45 uur. Een voordeel, nu had ik tijd om dit verslag te schrijven ;-).

Groetjes,
Sigrid