Alleen op pad
Door: Sigrid
Blijf op de hoogte en volg Sigrid
22 Juli 2008 | China, Leshan
Zaterdagmiddag ben ik op de trein naar Chengdu gestapt, een reis van 2042 km. Eerst met de bus en metro naar het station. Dat was enorm: groot en vooral enorm druk. Ik was blij dat ik al een paar treinreisjes met de groep had gemaakt, zodat het hele gedoe op het station routine was geworden. In een file liep ik naar de bagagecontrole (alles moet door een scanner). Daarna moet je de juiste wachtruimte vinden en daar weer de juiste zone. Hier was het helemaal vol. Gelukkig konden we lekker vroeg de trein in. Ik had een zgn. 'hard sleeper', dat is een coupe met 2 rijen van 3 bedden zonder een deur. Overdag kun je op de onderste bank of in het gangpad zitten, 's nachts zoekt iedereen uiteraard zijn eigen bed op. Als je in het middelste of bovenste bed slaapt, kun je niet helemaal rechtop zitten. Hoe hoger je slaapt, hoe minder je betaalt; al scheelt dit maar een paar dubbeltjes. Ik had nu het onderste bed en had een lekker hoekje bij het raam waar mijn handbagage stond en ik kon zitten. In de trein is altijd warm water aanwezig, zodat je lekker thee, koffie of soepjes kunt maken. Het is erg Chinees om een bak instant-noedelsoep mee te nemen, hierop water te gieten en dat als ontbijt, lunch en diner te nemen (wel in verschillende smaken). Voor mij is één zo'n bak per lange treinreis meer dan genoeg. In de wagon waar ik zat, zaten voornamelijk gezinnen. Niemand leek ook maar een woord Engels te spreken.
Vanaf het moment dat ik zondag wakker werd, was het uitzicht erg mooi; in eerste instantie erg groen en bergachtig met veel riviertjes. Toen we wat dichter bij Chengdu kwamen, werd het vlakker en kwamen er rijstvelden. De laatste 3 uur kreeg ik gezelschap van een jongen die wel wat Engels had geleerd, zijn uitspraak was alleen allerbelabberdst. We pakten pen en papier erbij en als we iets niet snapten van elkaar, schreven we het op. Hij had ook nog een Chinees/Engels en Engels/Chinees woordenboek op zijn mobiele telefoon. Daarmee konden we redelijk communiceren, al ging het moeizaam. Ik was blij dat we in Chengdu waren. Hij stuurde me gisteren overigens nog een e-mail met het voorstel om ergens koffie te gaan drinken. Ik heb maar gedaan of ik die mail vandaag pas zag; ik had geen zin in weer een moeizaam gesprek en zoveel had ik hem nou ook weer niet te vertellen.
Ik had in mijn reisgids een hostel uitgezocht in Chengdu. Na wat vragen vond ik de juiste bus ernaar toe. Toen ik er aankwam bleek hij te zijn verhuist. Er was wel gratis vervoer naar de nieuwe locatie. Daar moest ik even op wachten. Toen brak er een fikse onweersbui los. In no-time stond alles blank. Gelukkig stond ik droog en kon ik snel naar de nieuwe locatie worden gebracht, waar ik een kamer deelde met 7 anderen die ik verder nauwelijks gesproken heb.
Maandag ben ik eerst naar een centrum gegaan waar reuzenpanda's worden gefokt. Deze worden met uitsterven bedreigd. Het centrum was mooi aangelegd. Het was heel gaaf om die panda's te zien. Panda's houden van klimmen en er waren veel klimrekken en wat glijbanen in hun gebied neergezet. Het leverde soms hilarische taferelen op als de panda's probeerden te klimmen (al kunnen ze dat erg goed). Naast reuzenpanda's waren er rode panda's die een stuk kleiner zijn, maar ook erg leuk. Ik had een tour vanuit de hostel hier naartoe kunnen regelen, maar vond het leuker om zelf met een lijnbus te gaan. Toen ik voor de terugweg op de bus stond te wachten, kwam er een vrouw speciaal naar me toe lopen om te vertellen dat ik aan de verkeerde kant van de weg stond te wachten. Heerlijke mensen die Chinezen! Ze blijven me verrassen.
's Middags heb ik eerst een klooster met boeddhistische tempel bezocht dat veel door pelgrims wordt bezocht. Hier hing een mooie sfeer. Daarna heb ik wat door de stad gelopen om uit te komen in 'people's park'. Dat park is echt van de mensen. Het was er druk met vooral veel ouderen mensen. Op veel plaatsen werd muziek gespeeld en gingen mensen erbij dansen of zingen. Heerlijk om te zien hoe die mensen daarvan genoten! Via een drukke winkelstraat ben ik terug gelopen. Hier waren veel winkels en merken vertegenwoordigd die wij ook kennen. Natuurlijk ontbraken de McDonald's, Kentucky Fried Chicken en Starbucks niet. Chengdu is gewoon een grote stad met meer dan 5 miljoen inwoners. Niet helemaal mijn ding, daarom ben ik er maar een dag gebleven. Ik heb me 's avonds nog wel even laten masseren. Vlakbij het hotel was een groot massagehuis. Daar nam ik een lichaamsmassage van 100 minuten. Ik deelde een kamer met 3 vadsige Chinezen. De masseurs waren iele jongens en meisjes. Je zou bijna medelijden met ze hebben. De jongen die mij masseerde deed het echt goed. Eerst moest ik met mijn voeten in een theebadje. Ondertussen werden mijn armen gemasseerd, daarna mijn voeten, kuiten, bovenbenen en tenslotte de rug en nek. Ik moest mijn kleren aanhouden. De rug en bovenbenen werden over mijn kleren gemasseerd. Dat lijkt wat gek, maar het voelde wel goed. Lekker hoor zo'n massage.
Vanmorgen ben ik met de bus naar Leshan gegaan, een tochtje van 2 uur. Nadat ik was ingechecked in een hotel ging ik op zoek naar mr. Yang, die vroeger gids was en het nog steeds leuk vindt om toeristen van informatie te voorzien. Van hem kreeg ik nog wat info die ik zocht. De belangrijkste missie vanmiddag was het verlengen van mijn visum. Dat ging een stuk makkelijker dan gedacht. Zonder dat ik nog een retourticket of hotelreserveringen hoefde af te geven, werd mijn visum verlengd, geheel in tegenstrijd met alle berichten die sinds eind maart hierover de ronde doen. In een uur was het geregeld. De kosten vielen ook enorm mee, slechts 16 euro. Nu kan ik tot 22 augustus in China blijven. Mijn retourvlucht is op 17 augustus, dus dat is prima. Vervolgens ben ik mijn ticket naar Xichang gaan regelen. Ik wilde met de trein, maar die zat al vol. Nu vlieg ik morgen die kant op. Door al het regelwerk, miste ik het hoogtepunt hier: de Grote Boeddha. Deze moet de grootste ter wereld zijn. Er zouden tot 7 uur boottochtjes zijn, maar om 6 uur waren ze daar al mee gestopt. Ik besloot er met de bus naar toe te gaan. De weg er naar toe was opengebroken, waardoor ik de laatste 2 km moest lopen. Toen ik bij de ingang kwam, was die een half uurtje eerder gesloten. Jammer, maar helaas. Ik denk niet dat ik dit aan het eind van de reis enorm ga missen. Ik heb vandaag niets toeristisch gezien, maar wel een lekker dagje gehad. Morgen ga ik de toeristische route verlaten, om naar een plaats te gaan die weinig bezocht wordt. Ik heb er zin in!!
-
22 Juli 2008 - 13:41
Jeanine Boesen:
en Sigrid gaat maar door! Het klinkt also je het alleen ook wel redt. Groeten, Jeanine -
22 Juli 2008 - 16:04
Christa:
Ni Hou
Een vraagje voor als je thuis bent n.a.v. je vorig bericht: In 2001 waren wij in Peking. Peking had toen net de spelen toebedeeld gekregen en men was begonnen met de "grote schoonmaak/sloop" van o.a. de autenthieke hutongs. Die hutongs vonden wij toen prachtig. Is die herbouw gelukt of is het allemaal iets te gepolijst geworden?
-
22 Juli 2008 - 16:05
Wilfried B.:
Sigrid,ik vrees dat je nu op het punt staat om verloren te lopen,3 keer kort fluiten en ik kom eraan.mijn orientatievermogen is,zoals je weet enorm. -
22 Juli 2008 - 16:21
Edith:
het klinkt geweldig. Ik zou zo in een vliegtuig stappen om die kant op te komen! Geniet ervan, volgens mij gaat dat prima zo in je eentje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley