Van Kunming naar Yangshuo en Longsheng

Hallo allemaal!
Donderdagmorgen ben ik op de bus van Dali naar Kunming gestapt. De rit zou 4,5 uur duren. Rond 12 uur stopten we ergens om te lunchen; toen we Kunming binnen reden, kwamen we zo vast als een huis te staan. Sommige passagiers stapten uit en gingen lopen, maar ik had geen idee waar ik was en besloot geduldig te wachten. Toen we weer reden, reden we meteen de volgende file in. Uiteindelijk waren we 6,5 uur onderweg en het uitzicht onderweg was niet bijzonder boeiend geweest. Al kan het ook zijn dat ik de mooie natuur hier gewoon ga vinden. Binnen 10 minuten was ik in het hotel waar ik wilde overnachten. Daar was ook een reisbureau. Ik ging meteen achter een treinkaartje aan om weer weg te kunnen uit Kunming. Dat lukte niet meteen de volgende dag. Ik kon wel gaan vliegen naar Guilin. Daar koos ik voor. Kunming is een vrij grote stad waar niet zo heel veel te doen is. Ik wilde daar niet te lang blijven. Er was geen tijd meer om 's middags nog de stad te gaan verkennen. Het was een beetje een saaie dag geweest. Om er nog wat van te maken, ging ik een voetmassage laten doen. Dat maakte veel goed. Weer een man die met veel gevoel masseerde. Met ontspannen voetjes liep ik terug naar het hotel.
Vrijdag liet ik mijn bagage in het hotel achter en liep naar het centrum van de stad. Er is een voetgangersstraat die wel leuk is. Ik liep meteen door naar het 'Green Park', een mooi aangelegd park met meertjes en paviljoenen. Mensen vermaakten zich door een wandeling te maken, of juist op een bankje te zitten, te waterfietsen, skaten, muziek te maken of te (line)dansen. Ik vind het heerlijk om door dit soort parken te lopen. Het leeft er en iedereen lijkt te genieten. Ik dronk een kop thee bij een paviljoen aan het water. Daarna liep ik door naar de Yuantong tempel, de grootste boeddhistische tempel in Kunming. Deze wordt veel bezocht door pelgrims. Ik was de enige toerist, verder geen mensen met camera's. Wel indrukwekkend om iedereen z'n geloof te zien belijden. Er werd veel wierook opgestoken, gebeden en voor altaars geknield. Er werd hier veel fruit geofferd en er werden daarvoor gratis bananen uitgedeeld. Ik probeerde er met een boog omheen te lopen, omdat deze niet echt voor mij bedoeld waren, maar kreeg toch een banaan in mijn handen geduwd. Die heb ik subtiel in mijn rugzak gestopt en 's middags met extra genoegen opgegeten (hij was ten slotte eigenlijk voor een hogere macht bedoeld). Ik liep nog wat door de stad. Kunming is een grote stad waar niet heel veel te zien is, maar waar wel een hele prettige sfeer hangt. Daarna heb ik in het hotel mijn bagage en vliegticket opgehaald, ben met de bus naar het vliegveld gegaan en ben in 1,5 uur naar Guilin gevlogen (dit zou zo'n 22 uur met de trein zijn geweest). In Guilin stond de bus van de luchthaven naar de stad al klaar. Een half uur rijden en daarna 10 minuten lopen naar het hotel dat ik weer snel vond. Ik ben meteen naar een reisbureau gelopen (die zijn hier tot een uur of 10 's avonds open) om een treinkaartje voor dinsdag naar Shanghai te regelen. Dat werd moeilijk. Ik kon wel met de nachtbus. Die blijkt er 7 uur minder lang over te doen dan de trein en is nog goedkoper ook. Dat ga ik nu dus doen.
Guilin was alleen een overnachtingplaats. Zaterdagochtend had ik om half 8 de bus naar Yangshuo, zo'n 5 kwartier rijden. Dit was wel weer een mooie rit, tussen de kalksteenbergen. Als deze wat verder weg zijn, lijken ze zwart. Dat geeft een mystieke sfeer. Ik vind dit deel van China erg mooi. In Yangshuo kon ik in de eerste hotels waar ik kwam niet terecht, maar in de derde hadden ze plaats. De hotels liggen in een heel toeristische straat dicht bijelkaar. Ik huurde een fiets. Helaas regende het toen ik vertrok, maar dat duurde maar een half uurtje. Eerst een boom van 1500 jaar bezocht. Dat was niet echt de moeite waard. Er zouden prachtige uitzichten zijn, maar deze waren niet mooier dan ik vanaf de fiets had gezien. Ik reed door naar de Moon Hill. Hier zat boven in een kalksteenberg een gat in de vorm van een maan. Om daar te komen moesten er 1251 treden beklommen worden. Dat was flink zweten, maar boven werd ik beloond met een schitterend uitzicht over de omgeving. Op de terugweg sprak ik een Engels stel dat in Shanghai blijkt te wonen. Van hen heb ik telefoonnummers gekregen, zodat ik ze kan bellen als ik in Shanghai ben. Beneden heb ik wat gegeten en ben toen een stukje teruggefietst om langs de Yulong rivier te kunnen fietsen. In 5 kwartier fietste ik naar de Dragon bridge, een mooie brug. Ik reed tussen de rijstvelden en door kleine dorpjes. Een mooie tocht. De rivier werd druk bevaren door bamboevlotten met toeristen. Ook bij de Dragon bridge kon je opstappen. Dat heb ik gedaan. Mijn fiets kon mee. Ik ben 2 uur stroomafwaarts de rivier afgegaan, af en toe een stroomversnellinkje af, maar dat was niet echt spectaculair (dit heette raften, maar zo zou ik het niet noemen). Leuk om de mooie natuur vanaf het water te zien. Na het vlottochtje wilde ik terug naar Yangshuo. Ondanks meerdere keren vragen werd ik de verkeerde kant op gestuurd. Toen ik daar achter kwam zat ik 21 km van Yangshuo af en toen ik terug fietste bleek dat ik 2 km van Yangshuo de verkeerde kant op was gestuurd. 38 Kilometer voor niets gereden..... Dat was nog niet zo erg als het in de 38 km niet keihard was gaan regenen en onweren. Bovendien werd het erg snel donker en had ik geen licht op mijn fiets. De terugweg reed ik zo snel als ik kon. Vlak voor het echt donker werd kwam ik in Yangshuo aan, doorweekt. Even lekker gedoucht en de stad in om wat te eten. Yangshuo is supertoeristisch. Het was er loeidruk, je kon niet fatsoenlijk lopen. De meeste toeristen waren Chinezen, al heb ik zondag weer veel Nederlanders gezien. Zaterdagavond kwam ik in het hotel een Nederlandse man tegen, met wie ik nog even een biertje heb gedronken.
Zondag wilde ik 's morgens nog een wandeling maken voor ik 's middags naar Longsheng zou gaan. Mijn bagage kon ik weer in het hotel achterlaten. Met de bus naar Yangdi gereden. Onderweg begon het te regenen en het zou tot een uur of 4 blijven regenen. Ik wilde van Yangdi naar Xingping lopen langs de Yi-rivier, zo'n 24 km. In Yangdi een poncho aangetrokken en vol goede moed aan de wandeling begonnen. Ik nam op een gegeven moment een pad dat omhoog ging en bedacht later dat dat niet handig was. Ik moest dicht bij de rivier blijven. Ik probeerde de kortste weg naar beneden te nemen, maar stuitte op een te steile afdaling. Met moeite kwam ik weer omhoog de rotsen opgeklauterd. Een stuk teruggelopen en toen ik genoeg was afgedaald doorgestoken naar de rivier. Ik leek op het goede pad te zitten en liep vrolijk door. Tot het pad doodliep bij een huisje en ik geen kant meer op kon. Ik probeerde op verschillende manieren verder te komen, dwars door de struiken, door het hoge gras, af en toe een greppeltje, maar wat ik ook probeerde, het leidde tot niets. Ik gaf het op en besloot terug te lopen naar Yangdi. Zo leuk wat het lopen in de stromende regen nou ook weer niet. Op de terugweg bleek dat ik al bij een eerste dorpje met een bootje de rivier over had moeten steken. Daar stonden nu mensen, maar toen ik er langs liep niet. Ik had teveel tijd verloren met zoeken en liep terug. Ondanks de poncho was ik weer doorweekt en mijn benen zaten onder de schrammen. Ik heb nog een vervelender wondje vlak naast mijn scheenbeen opgelopen, waardoor nu elke stap die ik met mijn rechterbeen zet, pijn doet. Met de bus terug naar Yangshuo. Daar heb ik even in het hotel mijn bagage opgehaald, de wond verzorgd en ben toen naar het busstation gelopen. Met de bus via Guilin naar Longsheng gereden. Daar vond ik weer snel het hotel waar ik wilde overnachten. Longsheng is niet echt een boeiende stad, maar het ligt voor mijn wel strategisch. Door daar te gaan overnachten, kan ik 2 nachten in hetzelfde hotel blijven. Dat geeft rust en nu hebben mijn kleren de tijd gehad om te drogen. De luchtvochtigheid is hier wat hoger, waardoor ze niet in een nacht drogen.
Vanmorgen heb ik om half 8 de bus naar Ping'an genomen. Dat ligt midden tussen rijstterrassen. Van Ping'an ben ik naar Dazhai gelopen via verschillende uitzichtpunten. Een schitterende wandeling door een prachtige omgeving, bijna continue omringd door rijstterrassen. Ik geloof niet dat ik eerder zulke mooie rijstterrassen heb gezien. Genieten dus! Hier in de omgeving is ook het dorp waar de vrouwen wonen die in het Guiness book of Records vermeld staan omdat ze het langste haar ter wereld zouden hebben. Deze vrouwen stonden op diverse plaatsen langs de route. Ze hebben hun haar opgerold op hun hoofd. Tegen betaling kon je foto's van ze maken met hun haar los. Je kon dan zelf ook met ze op de foto's. Na flink afdingen heb ik dat een keer gedaan. Bij de rest van de vrouwen het ik het geweigerd. Dit was duidelijk wel iets toeristischer, al was er ook een deel waar ik ongestoord kon wandelen. Voor de lunch werd ik opgepikt door een vrouw die met haar mand op haar rug naar huis liep. Ik moest wachten tot het eten klaar was en toen kwam er nog een groepje westerlingen binnen: 2 Nederlanders, een Canadees en een Australiër. Met hen heb ik gezellig genoten van een heerlijke lunch. Om kwart voor 4 was ik in Dazhai. Daarvandaan kon ik een bus nemen naar Longsheng. Ik heb net nog even in het plaatsje rond gelopen, en het is echt niet bijzonder. Nog wel even een leuk marktje meegepikt. Morgen ga ik dus met de bus naar Shanghai, 18 uur rijden. Ik heb nog nooit in een slaapbus gereist; ik ben zeer benieuwd of dat bevalt. Ik kijk er wel naar uit om naar Shanghai te gaan. Een megagrote stad, maar volgens mij heeft deze stad wel wat! Shanghai klinkt wel erg als de terugweg voor me. Ik kom steeds dichter bij Beijing, wat betekent dat de reis niet zo heel lang meer duurt!