De eerste dagen in Nepal

Hallo allemaal,

Afgelopen vrijdag ben ik naar Nepal getrokken voor een 23-daagse groepsreis. Al ruim de helft van de reis gaat in beslag worden genomen door een 11-daagse trektocht naar het basiskamp van de Annapurna. Ik reis met 14 andere Nederlanders waarbij ik de gemiddelde leeftijd nog omlaag haal. Het is wel een gezellige groep. Zaterdagmorgen kwamen we in Kathmandu aan. Het hotel was in Thamel, de toeristische wijk. ’s Morgens hebben we niet veel gedaan. ’s Middags maakten we onder begeleiding van een gids een trip naar de Swayambhunath tempel, ook wel de apentempel genoemd. Deze boeddhistische tempel dankt haar naam aan de vele apen die er rondlopen. Dit is een vrij uitgebreid complex met tempels en stupa’s met bovendien een mooi uitzicht over de stad. We werden heel luxe met de bus naar boven gebracht. Op de terugweg namen we de trap (365 treden). Onze (Nepalese) reisbegeleider nam ons ’s avonds mee naar een restaurant met traditioneel Nepalees eten: eerst kregen we een bordje met 2 momo’s en wat gebakken aardappelen, vervolgens een bak soep en daarna kwam er een grote schaal voor ieders neus met 1 grotere schaal en 6 kleintjes. De grote werd gevuld met rijst. In de kleine kwam spinazie, een ander groenteprutje met bloemkool, kip, varkensvlees, een saus en zwarte linzensoep. Lekker! Als toetje kregen we een bakje yoghurt met kokos en kaneel.
Zondag hadden we een toer naar drie bezienswaardigheden in en net buiten Kathmandu. We hadden weer een stadsgids mee die veel uitleg gaf. We begonnen bij het Durbar plein, een complex met diverse stupa’s en tempels die oorspronkelijk 570 na Christus gebouwd zijn. Een behoorlijk groot deel is verwoest door de aardbeving van 2015 en ook deels alweer herbouwd. We liepen er een tijdje rond. Het was zeker het bezoeken waard. We eindigden bij een museum, met beelden van shiva. Alles was hier Hindoestaans. We liepen naar de gouden tempel, ook weer zeer de moeite waard.
We reden nu in 3 kwartier naar Boudha. Het was druk op de weg, waardoor we af ten toe vast stonden. Kathmandu is ook erg groot. Het heeft bijna 1 miljoen inwoners en er is voornamelijk laagbouw. Boudha ligt iets buiten de stad. Het is de meest heilige boedhistische tempel van Kathmandu. De onderkant leek nog het meest op een grote, witte suikerpot met daarop een gouden punt met twee ogen en het slangetje ertussen dat staat voor eenheid. Er omheen liep een muurtje met gebedsmolens. We gingen eerst lunchen op een dakterras met uitzicht op Boudha. Na de lunch gingen we de suikerpot op. Er hingen overal gebedsvlaggetjes. Het was leuk om daar rond te lopen en op straat te kijken wat daar gebeurde. Er liepen veel monniken rond, altijd mooi om te zien. We liepen daar rustig rond. Toen we alles gezien hadden gingen we nog een schilder (thanka) school binnen. Als we iets wilden kopen, konden we uitleg krijgen. Dat wilden we niet en dus gingen we er weg. Het was nu een kwartiertje rijden naar de Pahupati Nath, een Hindoestaans tempelcomplex. Alleen Hindoestanen mochten in de tempel. Wij liepen naar de achterkant van het complex waar aan de oever van de rivier crematies plaats vinden. De brandstapels varieerden van simpel en sober, tot luxe met veel oranje versiersels. De lichamen zaten in een wit doek, waar nog oranje kleden overheen gelegd werden. De nabestaanden namen afscheid. Omdat de lichamen op de sterfdag gecremeerd worden, was dat soms zeer emotioneel. Een vrouw huilde hartverscheurend. We zagen ook een kindje dat gecremeerd werd. De vermoedelijke moeder was zo ongeveer in shock, toen de ceremonie rond het lichaam plaats vond. De as wordt uiteindelijk in de rivier gegooid. Deze mondt uit in de rivier de Ganges. Fascinerend om te zien. We aanschouwden dit rustig op eerbiedwaardige afstand aan de overkant van de rivier.
Toen we dit hadden gezien zijn we teruggereden naar het hotel. Met een aantal anderen gingen we nog even shoppen en eten. Het barst van de outdoor winkels, waar het goedkoop winkelen is. Of het allemaal de merken zijn die op de kleding/uitrusting gedrukt staan, is zeer de vraag, maar de kwaliteit is goed. We aten bij een Indiaas restaurant, erg lekker.
Maandag zijn we weg gegaan uit Kathmandu. Heerlijk om de lawaaierige, stoffige stad te verruilen door een veel kleiner stadje: Bandipur. Om daar te komen moesten we ca. 6 uur rijden. We volgden een rivier. Voor de lunch staken we lopend een lange hangbrug over naar een kampeerplek aan de rivier. Er waren daar geen andere gasten. Af en toe kwamen er rafters voorbij. We kregen daar een heerlijke, verse maaltijd voorgeschoteld met groentesoep, en schalen pasta, groenten, aubergines, kip, gebakken ei en een tomatenprutje met fruit toe. Dat smaakte erg goed! Na de lunch was het nog 2 uur rijden. De laatste 7 km ging via een slingerweg omhoog. De bus kon tot een parkeerplaats bij Bandipur komen. Daar stond personeel van het hotel ons op te wachten. De laatste 6 minuten moesten we lopen en zij namen onze grote bagage mee. We worden in de watten gelegd hier. Bandipur is behoorlijk toeristisch. Ons hotel zat vol met westerse toeristen, voornamelijk groepen. We hebben nog een wandeling door de omgeving gemaakt en zijn daarna gaan eten.
Vandaag zijn we naar Pokhara gereden, dat was een kort ritje van nog geen 3 uur. Dit is de op 2 na grootste stad van het land. Het hotel ligt in het toeristische deel, vlakbij een groot meer. Ik ben vanmiddag met 3 anderen de stad in gegaan om de laatste dingen voor de trekking te kopen. Daarna hebben we wat door de winkelstraat gelopen en vervolgens naar de oever van het meer. Daar was het gezellig druk. Er werd gevoetbald en volleybal gespeeld. In het meer werd geroeid. Leuk om zoveel reuring te zien. We gingen weer de drukke straat op om wat te gaan drinken op een dakterras. We vonden een gezellig restaurant en besloten er te blijven eten. Na het eten liepen we terug naar het hotel. Ik was rond half 8 weer op de kamer waar ik mijn bagage voor te trekking heb gepakt. We mogen een tas met maximaal 10 kg aan een drager afgeven. Het valt nog tegen hoeveel ik heb ingepakt. Daarnaast heb ik nog een rugzak die ik zelf bij me heb, met spullen die ik overdag nodig kan hebben. De rest van de bagage blijft achter in dit hotel, waar we na de trekking weer terugkomen. Morgen gaan we dus beginnen aan de 11-daagse wandeltocht. Ik ben zeer benieuwd wat deze gaat brengen, qua zwaarte en temperatuur. Zin in!

Groetjes,
Sigrid